Medicatie

Stel een diagnose middels microscopisch onderzoek
In geval van twijfel: Bel een arts !!!!!! en ga niet rommelen!
Test de waterkwaliteit minstens op PH, NH3 en NO2
Voeg NOOIT medicijnen toe zonder te weten waarvoor
Wij zijn niet verantwoordelijk voor schade of verkeerd gebruik !
 

Kaliumpermanganaat
Kaliumpermanganaat (KP) voor behandeling van bijna alle voorkomende parasieten in een vijver : Trichodina,Trichodinella, Chillodinella, Costia.
Let op:

• Alleen toedienen op advies van dierenarts of ervaringsdeskundige; • Draag handschoenen. KP kan een, moeilijk te verwijderen, bruine verkleuring veroorzaken. • Pas op met morsen, KP veroorzaakt moeilijk te verwijderen vlekken; • Gevaarlijk bij onzorgvuldig gebruik, KP is een zeer irriterend middel; • Vermijd oogcontact, KP is in staat om permanente blindheid te veroorzaken; • Gebruik een veiligheidsbril bij het mixen en doseren van KP. Draag tevens mondbescherming; • Overdosering leidt onherroepelijk tot de dood van de gehele vispopulatie; • KP tast alle metalen aan m.u.v. roestvrij staal; • Niet in combinatie met andere medicijnen gebruiken (combineren is voor eigen risico). Ondanks onze zorgvuldigheid kunnen wij geen aansprakelijkheid aanvaarden indien sterfte optreedt na het gebruik van Kaliumpermanganaat. Wanneer KP niet gebruiken: • Wanneer het vijverwater warmer is dan 27 graden Celsius; • Wanneer de vis naar lucht hapt; • Wanneer de vijver onvoldoende belucht kan worden; • Wanneer een zuurstof verslindende medicatie heeft plaatsgevonden; • Wanneer er onvoldoende circulatie in de vijver is • Wanneer de vijverinhoud niet nauwkeurig bekend is; • Wanneer de waterkwaliteit niet in orde is (o.a. lage GH/KH of meetbare ammonia/nitriet); • Wanneer geen ontkleuringvloeistof (waterstofperoxide) voorhanden is; • Wanneer u de vissen niet in de gaten kunt houden tijdens de behandelperiode. Voor algemene behandeling incl. filter: KP nauwkeurig afwegen. Bereken de vijverinhoud en blijf binnen 10% marge. Belucht de vijver goed. Los KP goed op in een emmer lauw water en verdeel het gelijkmatig over de vijver. KP werkt goed in koud water. Hoe kouder het water hoe veiliger, koud water heeft een groter vermogen om zuurstof op te lossen. • Reinig eerst het filter goed en tracht zoveel mogelijk vuil te verwijderen; • 2 gram per 1000 liter water toevoegen; • Het tijdstip van toedienen noteren. Het water dient vanaf dit tijdstip 6 uur paars te zijn; • Indien binnen deze 6 uur de kleur omslaat van paars naar bruin 1 gram per 1000 liter water toevoegen; • Indien de kleur binnen deze 6 uur weer omslaat van paars naar bruin dan een derde keer 1 gram per 1000 liter toevoegen. Het water dient gerekend vanaf de genoteerde tijd 6 uur paars te blijven; • Indien het water na drie doseringen toch binnen de 6 uur bruin wordt, de behandeling stoppen en pas na 2 dagen herhalen; • Na 6 uur de behandeling stoppen. Ververs 15% water; • Ontkleur het water met Waterstofperoxide 3%. Dosering: 52 ml per 1000 liter. Filter: Wij adviseren het filter mee te behandelen, houdt U er echter rekening mee dat het filter veel van zijn biologische werking zal verliezen. U kunt er ook voor kiezen het filter in zichzelf te laten draaien, een klein pompje is hiervoor voldoende, extra beluchten is aan te bevelen. Houdt er rekening mee dat indien u het filter niet mee behandelt de kans op een her besmetting groter is. De UV-lamp tijdens de behandeling uitschakelen. Eventueel aanwezig zeoliet verwijderen tijdens de duur van de behandeling. Vissen Door toevoeging van KP is het mogelijk dat vissen gaan flitsen, schuren of springen. De parasieten worden door de behandeling met KP actief, dit geeft tijdelijke irritatie bij uw vissen. Steuren kunnen de behandeling met KP niet verdragen en dienen verwijderd te worden gedurende de behandeling.

 

Antibiotica
Enrofloxacin (Baytril®) Gebruik: Injectie-vloeistof van Bayer Labs,, 2.27% oplossing, voornamelijk gebruikt tegen de Aëromonas bacterie. Dosis: Bij aanvang 3 dagen 1 injectie, , daarna om de dag nog 2 keer eeninjectie. Totaal 5 injecties. 5-10 mg/kg lichaamsgewicht intramusculair of intraperitoneaal om de 3 dagen 5 mg/kg lichaamsgewicht mengen in voer gedurende 2 weken Langdurig bad 0.5 gr/1000 liter gedurende 5 dagen Kort bad 3 gr /1000 liter dagelijks 3 uur gedurende 1 week.

15 cm 0.10 cc

25 cm 0.30 cc

35 cm 0.60 cc

45 cm 0.90 cc

55 cm 1.00 cc

65 cm 1.25 cc

75 cm 1.75 cc

85 cm 2.00 cc

Buikwaterzucht
Buikwaterzucht is een aandoening bij vissen waarbij ze een grote buikomvang hebben en de schubben van hhet lichaam af staan (zoals een dennenappel). Vaak wordt bij buikwaterzucht gedacht aan een besmettelijke aandoening. Dit is echter bij koi slechts in 1% van alle gevallen. De besmettelijke variant is meestal een infectie met vistuberculose (vistbc). Bij wilde karpers bestaat er een virus dat wel vaker een besmettelijke buikwaterzucht kent, dit is Spring Viremie of Carp (SVC). Deze aandoening komt tot op heden hoogst zelden voor. Buikwaterzucht is dus meestal NIET besmettelijk.

Buikwaterzucht kan vele oorzaken hebben:
Een bacteriële infectie
Een virale infectie
Een herpesvirus
Mitraspora cyprini
Een tumor
Nierfalen door giftige stoffen
Een chronische te hoge ammoniak waarde
Andere oorzaken door slechte watercondities

Bij bijna alle genoemde oorzaken vindt er een ophoping plaats van stoffen of organismen in de lever en de nieren. Deze ophoping zorgt voor een weefselbeschadiging in de lever en de nier. De beschadiging kan zo erge vormen aannemen dat de organen niet meer normaal meer hun functie kunnen uitvoeren. De waterhuishouding van de vis raakt dan ontregelt. Het water blijft achter in de verschillende weefsels. Dit water zakt ten gevolge van de zwaartekracht en komt onder in de buikholte terecht. Het volume van de buik neemt toe en er wordt extra druk uitgeoefend op de buikwand met als gevolg dat deze strak gespannen wordt en de schubben rechtop gaan staan. Het water in de schubben wordt ook niet goed afgevoerd en per schub vindt er een ophoping plaats. De grote hoeveelheid water zorgt ervoor dat de schubben nog meer overeind gaan staan.

Indien er slechts enkele schubben overeind gaan staan is de prognose nog redelijk. Als de vis echter helemaal een denneappel wordt is de prognose slechter aangezien er dan een grote weefselbeschadiging heeft plaatsgevonden waardoor de orgaanfuncties verstoord zijn. Over het algemeen kunnen de organen slecht herstellen en zal de vis aan de gevolgen overlijden.

Valse en echte buikwaterzucht De oorzaak van een valse buikwaterzucht ligt niet in de nier, die van echte buikwaterzucht wel. De echte buikwaterzucht begint over het algemeen achter het hoofd met het uitstaan van de schubben en breidt zich snel uit naar de achterzijde van het lichaam. Ook ziet men vaak exophtalmus (uitpuilende ogen). Valse buikwaterzucht blijft vaak heel plaatselijk en gaat zich geleidelijk uitbreiden. De valse buikwaterzucht kan men indelen in een oorzaak in de huid of een oorzaak in de buikholte. De oorzaak van de huid is vaak gekenmerkt door een aanatal schubben die uitstaan en er is daar vaak roodheid te zien. De roodheid is een teken van ontsteking in de huid. Indien de oorzaak zit in de buikholte, kan men plaatselijk een aantal schubben hebben die uitstaan, maar deze zijn vaak niet ontstoken. Wat vaak opvalt is dat plaatselijke zwelling van de huid, welke veroorzaakt wordt door druk vanuit de buikholte, zich langzaam uitbreid. Het kan zelfs gebeuren dat dat het aantal uitstaande schubben minder wordt. Dit laatste beeld komt nogal eens voor bij een tumor in de buikholte, met name bij eierstokkanker. Tumoren geven meestal ook een grote druk op de nier of op de urinewegen. Hierdoor kan het dier niet meer goed urine verliezen. Het wordt nu dus een echte buikwaterzucht waarbij de ogen ook gaan uitpuilen. (Exophtalmus) Een valse buikwaterzucht kan ook veroorzaakt worden door een gedraaide achterste zwemblaaskamer. Door de draaiing kan er alleen nog maar lucht in en geen lucht meer eruit. Het gevolg is dat de kamer zich verplaatst en er wordt druk uitgeoefend op de buikwand. Hierdoor wordt de buikwand strak gespannen en gaan de schubben uitstaan.

Behandeling:
van buikwaterzucht De behandeling van buikwaterzucht is niet makkelijk en het is verstandig er een deskundige bij te halen. Slechts 5% van alle vissen met echte buikwaterzucht overleven de aandoening. Bij een valse buikwaterzucht uitgaande van de huid is het overlevingspercentage 90%. Bij de valse bauikwaterzucht uitgaande van een andere oorzaak in de buikholte is het overlevingspercentage nihil. Het gebeurt al te vaak dat bij een vis met buikwaterzucht direct antibioticum wordt gespoten zonder de oorzaak te achterhalen. In 60% van de gevallen van echte buikwaterzucht is een parasitaire infectie de primaire oorzaak. De symptomen worden in een te laat stadium ontdekt en bestrijding is dan voor de geïnfecteerde vis te laat. Een huidafstrijkje kan dan voor de andere vissen nog wel de redding betekenen. Besmettelijke buikwaterzucht kan men herkennen aan de volgende kenmerken:
Er moet sprake zijn van een echte buikwaterzucht
er moeten minstens 2 vissen besmet zijn
de symtomen moeten binnen 24-36 uur ontstaan zijn bij beide vissen
Isoleer de zieke dieren van de gezonde en neem zo snel mogelijk contact op met een deskundige.

Plaats een vis met een nierprobleem niet in een bak met een hoge concentratie zout. De vis krijgt dan meer problemen om water op te nemen waardoor de afgifte van ammoniak bemoeilijkt wordt. Daardoor kan nog meer orgaanbeschadiging optreden.

Bij een vis met een vermoeden van beginnende buikwaterzucht kan een behandeling met zout van 5-8 gram per liter nog hoop bieden. Door de concentratie zout aan de buitenkant van de vis te verhogen neemt het dier minder water op en zal dus langzamer vollopen. Wellicht dat in de tussentijd de organen ontlast worden en minder beschadigen, zodat er kans op genezing is. Maar vaak is dit niet het geval.

Wondbehandeling
Onder wondbehandeling verstaan wij de verzorging van een wond waarbij de oorzaak van de wond wordt aangepakt en een herinfectie voorkomen dient te worden.

Voor de wondbehandeling heeft men de volgende spullen nodig: verdovingsvloeistof wattenstokjes desinfecterende vloeistof (alcohol 70% of waterstofperoxide) een spray die naderhand op de wond kan worden gedaan(jodium, billion Iiquid, ulcer swab, wound care, Misimar biologische vloeistof, honing) twee grote handdoeken of twee plastic zakken steriele handschoenen of antibacteriële zeep

Een goede wondbehandeling bestaat uit de volgende onderdelen:

Zet alle spullen klaar die u nodig hebt. Dit voorkomt stress voor u zelf tijdens de behandeling. Maak een verdovingsbad klaar volgens de voorschriften en laat dit 20 minuten inwerken. Dit maakt de behandeling makkelijker en de verdoving werkt beter als de vis pas na 20 minuten in dit bad wordt geplaatst. Maak beide handdoeken nat en leg die naast de verdovingsbak. Vouw een handdoek dubbel. Dit kan ook met de plasticzakken gebeuren, het voordeel hiervan is dat de vis veel minder slijm verliest. Vang de te behandelen vis uit de vijver met een geschikt Koi net waarna hij met een handlingnet dat voor Koi bestemd is in de verdoving gezet wordt. Breng de vis vanuit de vijver over naar het verdovingsbad met behulp van een vangsok. Vanaf dit moment dient er iemand in de buurt te blijven van het verdovingsbad. Indien u steriele handschoenen hebt dient u die nu aan te doen. De handschoenen hebben bepaalde redenen, namelijk u beschermt u zelf tegen bacteriën die op de vis voorkomen en die een gevaar kunnen vormen voor de mens en uit onze ervaring is gebleken dat vissen die veel in handen komen veel slijm verliezen. Dit is met handschoenen niet het geval. Maakt u de handen met aangetrokken handschoenen wel eerst even nat voordat u de vis aanraakt. Als de vis vergenoeg verdoofd is, dit kunt u zien door de vis op zijn zij te duwen en als hij vervolgens niet meer overeind probeert te zwemmen en zijn kieuwen nog wel bewegen maar rustiger dan normaal, dan kunt u de vis uit de verdovingsbak halen en op zijn zij op de dubbelgevouwen handdoek leggen. Leg vervolgens de andere handdoek op zijn bovenzijde en zorg ervoor dat zijn bovenliggend oog afgedekt is. Hierdoor blijft de vis langer stilliggen indien de verdoving al uitwerkt. Leg nu het gebied rond de wond vrij. Pak de desinfecterende vloeistof en wrijf deze in en rond de wond krachtig uit (niet aaien dus!!). Verwijder losse, of kapotte schubben. Gebruik bij voorkeur bij het schoonmaken van de wonden wattenstaafjes. Deze worden gedompeld in waterstofperoxide en hierna wordt de wond grondig schoongemaakt. Ook de schubben rond de wond moeten zorgvuldig schoongemaakt worden. Dit betekent dat men met de wattenstaafjes onder elke omliggende schub waar men met het wattenstaafje onder kan komen men dit ook zeker en grondig moet doen. Pas als men duidelijk ziet dat er minder vuil van de wond en onder de schubben uitkomt kan men spreken van een goede wondbehandeling. Bedenk altijd: zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Dompel nooit twee maal dezelfde kant van het wattenstaafje, maar draai hem eenvoudig om en gebruik de nieuwe schone kant. Wrijf met een vinger het wondgebied schoon, dep vervolgens met een watje of wattenstaafje met daaraan wat desinfecterende vloeistof de wond af. Spray nu op de wond een van de bovengenoemde verzorgingsvloeistoffen. Wacht nog enkele seconden zodat de verzorgingsvloeistof kan inwerken en plaats vervolgens de vis terug in de vijver. De vis dient nu nog steeds in de gaten gehouden te worden of hij weer goed bijkomt. Indien de vis erg lang in het verdovingsbad heeft gezeten kan men de vis proberen te helpen bijkomen door hem voor de waterinlaat te houden.

Nu nog enkele belangrijke tips:

Plaats nooit meerdere vissen in de verdovingsbak, aangezien de vissen verschillend verdoofd kunnen zijn. Verlies de verdoofde vis nooit uit het oog. Indien de wonden erg groot zijn raadpleeg dan een deskundige omtrent antibiotica toediening.

Chemotherapeutica
Lees eerst hier:

A. Nitrofuran

B. Nifurpirinol

Gebruik: Nifurpirinol is werkzaam tegen bacteriële infecties zoals vin- en staartrot, bacteriële kieuwinfecties en de Columnaris-ziekte hoewel er bij de laatste reeds resistente bacteriën gevonden zijn. Het middel heeft een betere uitwerking wanneer het reeds in het beginstadium (bij de eerste ziekteverschijnselen) van de bacteriële infectie toegediend wordt. Bij vergevorderde infecties werkt het minder doeltreffend. Nifurpirinol werkt uitstekend tegen schimmel infecties en tegen witte stip (Ichthyophthirius multifilius) maar dan wel in combinatie rnet FMC. De typische eigenschap van Nifurpirinol is, dat het zeer vlug in het metabolisme van de vis wordt opgenomen. Dosis: 10-15 mg/100 liter gedurende onbeperkte tijd of zie de gebruiks-info. Opmerking: Het Nifurpirinol wordt door het licht afgebroken. Nifurpirinol is alleen via de aquariumvakhandel te bekomen.

Nitrofurazone/Nitrofurantoine/Furazolidone Gebruik: dit middel wordt tegen bacteriële infecties gebruikt en via het voedsel toegediend Dosis 25 mg/kg vis gedurende 24 dagen of ook 100 mg in 100 g voedsel verwerkt. Ook als bad gedurende 3 dagen: 250-500 mg/100 liter

B. Chilononen Oxilinezuur/naladinezuur/ciprofloxacine/ flumequine Gebruik: bij behandeling van bacteriële infecties bvb. Aeromonas- of Columnaris-infectie Dosis: 50 mg/liter gedurende l uur 100-200 mg/100 liter gedurende 1-2 dagen Voer: 250-500 mg/100 g voer gedurende 5-7 dagen

c. Anti-schimmel en anti-parasitaire medicamenten

Itraconazol Gebruik: anti-schimmel preparaat tegen Ichthyosporidium Dosis: 100-200 mg/100 g visvoer gedurende 2 dagen, desnoods na 7 dagen herhalen 
Opmerking: Overdosis kan toxisch zijn.

Malachietgroenoxalaat (zink-vrij)
Gebruik: Malachietgroen is een alom bekend middel tegen witte stip dat echter in combinatie met formol en methyleen-blauw (FMC) effectiever is. Dosis: Stam-oplossing 3 g/1 l, hiervan 5 druppels/20 liter. Na 3 dagen nog 2 druppels/20 liter nog na-doseren. Behandelingsduur: 6-7 dagen, opgelet: giftig! afhankelijk van de vissoort. Voer: 200 mg/100 g visvoer gedurende 5-7 dagen. Opmerking: Er wordt beweerd dat malachietgroenoxalaat voor vissen giftiger is dan malachietgroensulfaat, malachiet-groenchloride, e.d. Het voordeel van oxalaat is dat het op een veel actievere en krachtigere manier-parasitaire infecties kan bestrijden. Als men daarbij ook nauwkeurig doseert (rekening houdende rnet waterkwaliteit en vissoort) dan kunnen er normalerwijze geen vissen vergiftigd worden.

Methyleenblauw
Gebruik: Methyleenblauw is een zeer doeltreffend middel bij massale witte stipinfectie, waarbij een behandeling met FMC eerder giftig dan genezend zou werken zodat we veel verlies zouden lijden. Ook bij schimmelinfecties kan dit middel nuttig zijn. Dosis: 0,3 g tot 0,5 g/100 liter gedurende 3 dagen in de quarantaine-bak Opmerking: Methyleenblauw wordt ook wel eens gebruikt wanneer vissen door ziekte, transport en zuurstoftekort ademhalingsproblemen hebben. We kunnen het (50 mg/100 1) aan het water toevoegen hetgeen de vissen helpt bij de zuurstofvoorziening tijdens de ademhaling.

Formol (Formaline, Formaldehyde)
Gebruik: Formol wordt soms gebruikt tegen uitwendige parasitaire infecties van witte stip, Costia sp., Chilodonella sp., Trichodina sp., e.d. . Formol is voorts ook werkzaam tegen huid- en kieuwwormen evenals tegen parasitaire kreeftachtigen (bijv. Argulus sp.) maar de toe te dienen dosis (10 ml/100 1) om deze parasieten te doden kan dikwijls vergiftigend werken, Met trichloorfon behaalt men betere resultaten. Dosis: O, l ml per liter water, gedurende 30-45 minuten. Ook 1-1.2 ml/100 liter gedurende 2 dagen. , Hoe warmer het water, hoe groter het zuurstoftekort door toevoeging van formol kan zijn. We moeten regelmatig de kwaliteit van het formol controleren. Formol is een heldere, slecht riekende en prikkelende vloeistof maar het kan troebel en slecht worden. In dit geval is het formaldehyde in paraformaldehyde getransformeerd dat zeer giftig is voor onze vissen.

Kopersulfaat
Gebruik: Kopersulfaat werkt tegen parasitaire infecties van een-celligen, vooral tegen Oodinum sp. of peperstip. Soms helpt het ook tegen schimmelinfectie evenals tegen bacteriële infecties, nl. Columnaris-ziekte. Dosis: Stam-oplossing 4 g/1 liter. Hiervan nemen we 20 ml/100 liter of 4 druppels/1 liter. Aan de stam-oplossing kunnen we bovendien 0,25 citroenzuur en 2,5 g methyleenblauw toevoegen. Opmerking: Kopersulfaat kan zoetwatervissen vergiftigen. Hoe zachter (lage GH) het water, hoe giftiger het middel. Het is dan ook noodzakelijk het voorzichtig in het water te mengen. Methyleenblauw helpt de vissen bij de zo noodzakelijke zuurstofvoorziening. De vissen hebben meestal ademhalingsproblemen die enerzijds door parasieten (Oodinium sp.) en anderzijds door kopersulfaat veroorzaakt kunnen worden. Om toxische reacties te vermijden gelieve niet te combineren met neomycine of sulfamide.

Acriflavine HCL
Gebruik: Dit medicijn bestrijdt parasitaire infecties zoals Costia sp., Chilodonella sp., Oodinium sp. e.d. en schimmelinfecties maar doodt aquariumplanten. In plaats van Acriflavine kunnen we ook FMC gebruiken. Dosis: l g/100 liter gedurende 2-3 dagen. in vijver: 5-10 gram per 1000 liter. Verversen na 2 dagen. Opmerking: Acriflavine geeft een gele kleur aan het aquariumwater, die door verversing of filtering over aquariumkool te verwijderen is.

Chloramine T (Halamid®)
Gebruik: Sterk ontsmettingsmiddel werkzaam tegen ééncellige parasieten,schimmels en een aantal bacteriële infecties.

Dosis: pH Zacht water gram/m³ Hard water gram/m³ 6 2.5 7 6.5 5 10 7 10 15 7.5 18 18 8 20 20

Opmerking: Chloramine T wordt toegepast als langdurig bad en is meer giftig bij een lage pH in zacht water. Ook voor de mens is het zeer giftig en moet contact met huid en ogen vermeden worden. Goed beluchten en niet tesamen met andere medicamenten gebruiken. Kan ook gebruikt worden voor ontsmetting van hulpmiddelen.

Keukenzout (Nacl)
Gebruik: Zout is het oudste en meest bekende hulpmiddel ter bestrijding van talrijke infecties zoals schimmel, witte stip, Oodinium, huid- en kieuwwormen, parasitaire kreeftachtigen e.a. Wegens de ontwikkeling van de wetenschap der vispathologie wordt het keukenzout meestal door een hele reeks nieuwe medicijnen vervangen. We kunnen het af en toe nog wel eens, in combinatie met een ander middel, gebruiken (bijvoorbeeld voor de behandeling van valse schimmelinfecties en huid- en/of kieuwwormen). Dosis: l tot 10 g/liter water. 10 g/liter gedurende 1-2 uur of 5 g/liter gedurende 2-7 dagen.

Kininehydrochloride (-sulfaat)
Gebruik: Kinine werkt tegen witte stip (Ichthyophthirius multifiliis) en Oodinium. Vooral toegepast op schubloze vissen. Kininehydrochloride kan soms giftig zijn maar het is gemakkelijker oplosbaar en minder gevoelig voor de zuurgraad (pH) van het water dan kininesulfaat. Om witte stip te bestrijden wordt eerder FMC of malachietgroen aangeraden. Tegen Oodinium kunnen we beter kopersulfaat of acriflavine gebruiken. Dosis: 1,5 g/100 liter gedurende 3 dagen Opmerking: Soms veroorzaken kininezouten watertroebeling met zuurstoftekort en beschadiging aan de planten.

Povidon-jood of Eosine
Gebruik: Povidon-jood of Eosine gebruiken we tegen schimmel-infecties die op de huid ontstaan zijn door mechanisch letsel. Dosis: We maken eerst een verdunde oplossing door l druppel van het medicijn met 4 druppels water te vermengen, we drenken hierin een propje watten en deppen dit of de schimmelinfectie. Deze behandeling wordt l a 2 maal daags toegepast gedurende 2 a 3 dagen. Stipinfectie: 100 mg/100 liter gedurende 5-7 dagen bij wat kleinere zwakke vissen.

Metronidazole (Flagyl®)
Gebruik: Metronidazole werkt zeer goed tegen infecties veroorzaakt door inwendige parasitaire eencelligen zoals Spironucleus sp., Protopalina sp. en Trypanosoma sp. Dosis: 400-600 mg/100 liter gedurende 3 dagen. Nadien kunnen we het aquarium volledig verversen, maar we kunnen er ook slechts 1/2 van verversen en gedurende 24 uur over aquariumkool filteren. In het voedsel: l g in 100 g voedsel en 3-5 dagen voeren. Opmerking: Metronidazole is zeer effectief gedurende 3 dagen maar moet onmiddellijk daarna uit het water verwijderd worden(d.m.v. verversing en/of houtskoolfiltering). Het kan immers schade veroorzaken zowel aan de nieren als aan de andere inwendige organen. Het metronidazole is beter dan dimetridazole.

 

Dimetridazole
Gebruik: Dimetridazole bestrijdt evenals metronidazole Spironucleus sp. of de gatenziekte maar is minder doeltreffend en veroorzaakt in het aquarium watertroebeling en zuurstoftekort. Zoals reeds gezegd is metronidazole in dit geval beter. Dosis: 400-600 mg zuiver dimetridazole per 100 liter aquariumwater.

Acetarson of Amprolium of Fumagillin
Gebruik: behandeling van Sporozoa-infectie Dosis: in het voer: 100 mg/100 mg visvoer gedurende 14 dagen. Opmerking: Volgens Stoskopf( 1993) met succes bij koudwatervissen toegepast.

Diminazenacuteraat
Gebruik: tegen uitwendige flagellaten zoals Cryptobia Dosis: l tot 1,5 mg/100 liter water gedurende 36-48 uren

Trichloorfon(Lurectron®, Masoten®)
Gebruik: Trichloorfon is werkzaam tegen: - huid- en kieuwwormen - parasitaire kreeftachtigen (Argulus sp., Livoneca sp., Lernaea sp.,e.a.) - soms Nematode-infecties in de darm (Capillaria sp., Camallanus sp.,e.a.) Dosis: 0,25-3,0 mg/1 liter gedurende 3 dagen. De dosis is afhankelijk van de hardheid en de zuurgraad van het water; hoe harder en alkalischer het water hoe meer trichloorfon we moeten gebruiken. Grotere vissen kunnen trichloorfon beter verdragen dan kleinere. Opmerking: We kunnen het trichloorfon na de kuur verwijderen door het water te verversen of door het over aquariumkool te filteren. Trichloorfon kan soms een erg giftige uitwerking hebben, ook bij de mens. Voor Nematoden in de darm is het beter in het voedsel verwerkt niclosamide of levamisole te gebruiken. Er bestaat echter ook reeds een resistentie bij deze parasieten waardoor andere medicijnen moeten ingezet worden.

Flubendazole (Flubenol®)
Gebruik: Flubendazole is werkzaam tegen huid- en kieuwwormen. Het is soms doeltreffender dan trichloorfon omdat sommige huid- en kieuwwormen reeds resistent zijn tegen trichloorfon-preparaten. Dosis: 100-200 mg/100 liter gedurende l a 2 dagen. Nadien moeten we de helft van het water verversen. Flubendazole moet vooreerst opgelost worden in alcohol of aceton. Bij gebruik van flubenol 5%: 4-20 gram per 1000 liter, niet nodig opgelost in aceton of alcohol. Let op! Flubenol 5% wat vaak gebruikt wordt voor het bestrijden van huid en kieuwwormen bevat 50 mg Flubendazole per gram poeder. Om 1 gram per 1000 liter water te doseren (Aanbevolen dosis voor koivijvers) moet dus 20 gram flubenol worden gebruikt. Deze hoeveelheid kan voor goudvissen, windes, en zeelt e.d. schadelijk zijn. Opmerking: Wordt effectief gebruikt in koi-vijvers en is verkrijgbaar als ontwormingsmiddel voor honden en varkens. Let goed op de mg/g van de verkrijgbare poeders en pillen.

Mebendazole (Telmin®) Zie Flubendazole
Gebruik: Tegen huid- en kieuwwormen. Ook tegen Nematoden in de darm. Dosis: 100-200 mg/100 liter gedurende 2-3 dagen. Daarna water verversen. voedsel: 100 mg/25 g voedsel gedurende 7 dagen tegen Nematoden. Opmerking: Eerst oplossen in beetje alcohol of aceton.

Niclosamide(Yomesan®)
Gebruik: Niclosamide is werkzaam tegen Nematoden in de darm (bijv. Capillaria sp,, Camallanus sp.). Soms wordt het ook gebruikt tegen digenetische trematoden of metacercarien, tegen larvale Nematoden in de inwendige organen (bijv. lever, mesenteria) en tegen Acanthocephalen. Niclosamide moeten we aan voedsel toevoegen, pastavoer is daarvoor een goede oplossing Dosis: We lossen daartoe 0,5 g niclosamide in 100 ml water op en voegen dit toe aan het pastavoer. Dit voeren we 2 maal per dag gedurende 3 tot 5 dagen. Ondertussen mag geen enkel ander soort voedsel aan de vissen gegeven worden! We kunnen ook 0,5 g niclosamide aan wat olie of levertraan toevoegen en dit mengen met 100 g visvoer (voeren gedurende 3-5 dagen). Opmerking: Bij overdosering kunnen toxische reakties optreden.

Levamisole (Concurat®)Gebruik: Levamisole is hoofdzakelijk werkzaam tegen Nematoden in de darm, vooral tegen Capillaria sp., en soms ook tegen huid- en kieuwwormen. Dosis: zoals bij niclosamide. We lossen 0,5 g levamisole op in 100 ml water en drenken de muggelarven erin. We kunnen ook 100 mg levamisole aan 25 g voedsel toe te voegen. Tegen huiden kieuwwormen: 100 mg/100 liter gedurende l a 2 dagen. Bij behandeling vijver: 3-5 gram per 1000 liter of 2 gram/kilo voer gedurende een week. Intramusculair ingespoten 10mg per kilo lichaamsgewicht, herhalen na een week. Opmerking: Vanzelfsprekend heeft de behandeling geen enkele zin indien de vissen niet meer willen of kunnen eten. Levamisole is ook bekend als immuno-stimulator.

Praziquantel(Droncit®)
Gebruik: tegen metacercarien, tegen huid- en kieuwwormen Dosis: 100 mg/25 g voedsel gedurende 5-7 dagen, tegen wormen: 300-500 mg/100 liter gedurende 1-3 dagen, 150 mg/10 liter gedurende 2-3 uren.

Piperazine
Gebruik: tegen metacercarien maar niclosamide is beter. Dosis: zoals bij niclosamide.

Diflubenzuron (Dimilin®)
Gebruik: tegen parasitaire kreeftachtigen (Crustacea) zoals Argulus sp., Livoneca sp. en vooral tegen Lernaea sp., en tegen bloedzuigers. Werkt in op alle stadia van de parasieten. Dosis: 20 mg/1000 liter Langdurig bad. Na een week zal nog 75% van het middel werkzaam zijn.

 

-Wij zijn niet aansprakelijk voor de gevolgen van gebruik van hier vermelde stoffen en doseringen